کتابهاي مهدوي

معرفي آثار مركز پژوهش‌هاي اسلامي در زمينه مهدويت
 

1.ابراهيم شفيعي سروستاني، انتظار، بايدها و نبايدها، مؤسسه فرهنگي موعود و مركز پژوهش‌هاي اسلامي صدا و سيما، چاپ اول، 1383، 168 صفحه.
يكي از مهم‌ترين ويژگي‌هاي مكتب تشيع، اعتقاد به امام مهدي عليه السلام به عنوان آخرين حجت خداوند، واسطه فيض الهي و نجات‌بخش موعود است. با توجه به اين اعتقاد موضوع «انتظار» در اين مكتب جايگاه خاصي داشته و بخش عمده‌اي از معارف شيعي را به خود اختصاص داده است.
كتاب انتظار، بايدها و نبايدها با هدف پاسخگويي به پرسش‌ها و ابهام‌هاي موجود در زمينه فرهنگ انتظار از يك سو و تبيين بايسته‌هاي ترويج و تبليغ اين فرهنگ از ديگر سو فراهم آمده است. ازاين‌رو در فصل اول آن مباحث مختلف مرتبط با فرهنگ انتظار همچون مفهوم، ضرورت و فضيلت انتظار، وظايف منتظران و نقش سازنده انتظار به تفصيل مورد بررسي قرار گرفته است و در فصل دوم آن نيز مهم‌ترين بايدها و نبايدهايي كه شايسته است مراكز، مؤسسات و نهادهاي فرهنگي، تبليغي، تحقيقي و... در زمينه ترويج و تبليغ فرهنگ و باور مهدوي مورد توجه قرار دهند، بررسي شده است.
در اين كتاب تلاش شده كه پس از تبيين و توضيح هر موضوع، منابع و كتاب‌هاي مرتبط با آن موضوع نيز معرفي شود تا خواننده به راحتي بتواند در زمينه آن موضوع به مطالعه تفصيلي بپردازد.
2.سيد حسين اسحاقي، سپيده اميد كاوشي در مهدويت، قم، مركز پژوهش‌هاي اسلامي صدا و سيما، 1380، 190 صفحه.
مطالب اين كتاب در نه بخش تقديم مهدي‌جويان شده است. در مطلع آن به دميدن روح در بهار و وزش نسيم سعادت در كالبد جان جهان تا شامگاه غيبت نگاهي گذرا شده و در ديگر بخش‌ها، اعتقاد به مهدويت در ساير اديان و ملل مورد بررسي قرار گرفته است.
در تكاپويي ديگر چهره نور در نورالانوار، كلام وحي به تصوير درآمده، آنگاه امام و جامعه مطلوب و موعود روشناي راهمان گرديده و سپس وظايف منتظران وصل به طليعه سحري و سپيده اميدواري را برشمرده و پرسش و پاسخ‌هايي درباره حضرتش را بررسي كرده است.
نويسنده محترم اين كتاب در گامي ديگر جرعه‌اي از چشمه‌سار عرفان و ادب را تحفه مهدي‌دوستان نموده است و آنگاه توشه فرهنگ‌سازان را فراهم ساخته است.
3.عباسعلي وحيدي، مهدويت و انتظار از ديدگاه اهل سنت، قم، مركز پژوهش‌هاي اسلامي صدا و سيما، دفتر عقل، چاپ اول، 1388، 151 صفحه.
در ميان مسائل اسلامي كمتر موضوعي را مي‌توان يافت كه به اندازه «مهدويت» درباره آن حديث نقل شده باشد. مسئله مهدويت در دين اسلام از امور يقيني و مورد اتفاق همه مذاهب و فرقه‌هاي اسلامي است. اگرچه در بعضي جزئيات اختلاف دارند. دليل پيدايش اين‌گونه اختلاف‌هاي عقيدتي نيز آن است كه همه مفاهيم ديني، از پاسداران راستين مرزهاي عقيدتي گرفته نشده بلكه در برخي موارد بر اساس فكر و نظر شخصي افراد بيان شده است. بنابراين در كتاب فوق نويسنده كوشيده مباحث مربوط به مهدويت را از احاديثي كه از پيامبر گرامي اسلام و ديگر بزرگان ديني به ما رسيده است، استخراج كند و ملاك قضاوت احاديثي هستند كه از نظر سند، قطعي و كاملاً معتبر باشند. در بخش نخست اين پژوهش شخصيت‌ فردي حضرت مهدي عليه السلام در پنج فصل بررسي مي‌شود و در بخش دوم مسائل مربوط به حكومت آن حضرت بيان مي‌شود و در بخش پاياني به شبهه‌هاي موجود درباره زندگي و شخصيت حضرت مهدي عليه السلام پاسخ داده مي‌شود.
4.مهدي داودآبادي، آيين برنامه‌سازي در موضوع مهدويت، قم، مركز پژوهش‌هاي اسلامي صدا و سيما، چاپ اول، 1387، 150 صفحه.
هنر به عنوان يكي از ابزارهاي مؤثر انتقال انديشه در رويارويي با فرهنگ، دين و مكتب، هويت سيال خويش را در محدوده آيين‌ها و باورها از دست مي‌دهد و ماهيتي ثابت به خود مي‌گيرد و وسيله‌اي براي ايجاد جذبه، شور و بيان آموزه‌هاي ديني مي‌شود.
يكي از باورهاي مسلّم ديني، ظهور منجي و تحقق آرمان‌شهر در پايان دنياست كه در آيين ما ريشه دارد. مجموعه حاضر به دور از هرنوع عرف‌گرايي و سطحي‌نگري، با رعايت معادله، محتوا، فرم و مخاطب، دربردارنده سوژه‌ها و طرح‌هاي داستاني است كه ظرفيت آفرينش موقعيت دراماتيك با مضمون مهدوي را دارند كه افزون بر پرداختن به نشانه‌شناسي، رمز و نماد و توجه به آثار فرهنگي، اجتماعي، آموزه‌هاي مهدوي، داراي ارزش‌هاي هنري و عناصر سازنده درام هستند.
اين مجموعه گامي است كوچك در مسير محتواسازي و ترويج فرهنگ انتظار و مهدي‌باوري كه گوشه‌اي از آموزه‌هاي ژرف و گسترده فرهنگ مهدوي را باز مي‌گويد.
5.منيره زارعان، روح بهار (امام زمان(عج) در آيينه دعا)، قم، مركز پژوهش‌هاي اسلامي صدا و سيما، 1380، 154 صفحه.
در غربت غريب غروب جمعه، دل‌هاي منتظران شتابان در سينه مي‌تپد و تمناي وصل دارد، مي‌خواهد با مولا و مقتداي خود ندبه‌هاي دلتنگي بسرايد.
در پاسخ به اين نياز، نويسنده كتاب كوشيده است تا با ظرافت و دقت خاص و با زبان دل و اشك شوق راهبر اين گفت‌وگوي صميمانه از لابه‌لاي متون دعا و نيايش باشد.
همچنين در گفتار پاياني دريچه‌اي از راز و نياز با معبود و معشوق حقيقي گشوده و كوشيده است تا در درياي كلام نوراني معصومين عليهم السلام غور نموده و فرازهايي از مناجات شعبانيه را از صدف كلام اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام استخراج و به روان‌هاي پاك تقديم دارد.
6.گاهنامه ارمغان 7 ويژه مهدويت، مركز پژوهش‌هاي اسلامي صدا و سيما، 1388، 160 صفحه.
مركز پژوهش‌هاي اسلامي صدا و سيما در حوزه مهدويت آثارمختلفي را به چاپ رسانده است. آنچه ويژه‌نامه حاضر را با ديگر متون مركز متفاوت مي‌كند، محوريت تدوين متون برنامه‌اي در موضوع تولد، انتظار، غيبت و ظهور است كه در قالب‌هاي مختلف از جمله آيات و روايات، كلمات قصار، حكايات، پيام‌هاي كوتاه، متن‌هاي ادبي، پرسش‌هاي مسابقه‌اي، اشعار و ديگر قالب‌هاي متني مورد نياز اصحاب رسانه آمده است.
بخش اول اين گاهنامه به تولد حضرت مي‌پردازد. بخش دوم سيماي مهدوي مورد بررسي قرار مي‌گيرد. غيبت حضرت محور بخش سوم و مباحث مربوط به انتظار محور بخش چهارم است و در بخش پنجم نيز محورهاي بحث ظهور و مباحث مرتبط به آن همراه با كتب مربوطه معرفي شده است.
منبع:نشريه گلبرگ،شماره 121.